ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Σακχαρώδης Διαβήτης

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί μια μεταβολική διαταραχή στην οποία τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι αυξημένα.

Πώς δημιουργείται όμως ο σακχαρώδης διαβήτης; Για όλες τις διαδικασίες της ζωής, το σώμα μας χρειάζεται ενέργεια.

Αυτή η ενέργεια παράγεται στα κύτταρα του σώματος με την αποικοδόμηση των σακχάρων.

Ωστόσο, η γλυκόζη φτάνει μέσα στα σωματικά κύτταρα μόνο μέσω της ορμόνης ινσουλίνης που παράγεται στο πάγκρεας.

Όταν το πάγκρεας δεν μπορεί να παράγει αρκετή ινσουλίνη ή η ινσουλίνη που σχηματίζεται δε λειτουργεί σωστά, οδηγούμαστε σε αυξημένα επίπεδα σακχάρου / γλυκόζης στο αίμα, με αποτέλεσμα την εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη.

Τα τυπικά συμπτώματα του σακχαρώδη διαβήτη περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αυξημένη δίψα, πολυουρία και συχνουρία, απώλεια βάρους και κόπωση.

Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι διαβήτη:

• ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 ή ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης

• ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2 και

• ο διαβήτης της κύησης

Εκτός αυτών υπάρχουν και κάποιες μορφές διαβήτη λιγότερο συχνές (μονογονιδιακός διαβήτης MODY, αυτοάνοσος διαβήτης των ενηλίκων).

Ο ασθενής με σακχαρώδη διαβήτη θα διαπιστώσει ότι το ιατρείο μας προσφέρει αποτελεσματική αντιμετώπιση της δύσκολης και επίπονης πάθησης του.

Αυτό επιτυγχάνεται με τη χρήση ενός άκρως επιτυχημένου κλινικού μοντέλου. Περιλαμβάνει τη χρήση σύγχρονων τεχνολογιών, ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής των επιπέδων σακχάρου, συστηματική μελέτη και στατιστική ανάλυση των επιπέδων σακχάρου του ασθενούς, τακτικό έλεγχο, τόσο στο ιατρείο όσο και με εργαστηριακές εξετάσεις.

Παθήσεις Θυροειδούς

Ο θυρεοειδής είναι ο σημαντικότερος αδένας του ανθρώπινου σώματος, ρυθμίζοντας τις καύσεις, την ανάπτυξη και έμμεσα την ψυχική μας υγεία και ισορροπία.

Σήμερα παρατηρείται αύξηση των παθήσεων του θυρεοειδούς, λόγω περιβαλλοντικών,διατροφικών και άλλων παραγόντων.Οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι πολύ συχνές, πάνω από το 10% του πληθυσμού, με τις γυναίκες να υπερισχύουν κατά 8 με 10 φορές.

Οι παθήσεις αυτές εάν δε διαγνωστούν και δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα, μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα, όπως καρδιαγγειακά συμβάματα, απορρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, βλάβες στο έμβρυο κατά την κύηση, υπoγονιμότητα

Οι βασικές διαταραχές του θυρεοειδή είναι

ο υποθυρεοειδισμός, όταν υπολειτουργεί ο θυρεοειδής (εύκολη κόπωση, υπνηλία, κατάθλιψη, ευαισθησία στο κρύο, αύξηση βάρους, ξηρό δέρμα κ.α.)

ο υπερθυρεοειδισμός, όταν έχουμε υπερλειτουργία του αδένα (άγχος, νευρικότητα, εφίδρωση, ταχυκαρδία, αρρυθμίες,απώλεια βάρους παρά την αυξημένη όρεξη κ.α) και

οι θυρεοειδίτιδες (από ιούς, μικρόβια ή αυτοάνοση).

οι όζοι του θυρεοειδή (τοπικές διογκώσεις του αδένα), ο καρκίνος του θυρεοειδή,

η βρογχοκήλη (αυξημένο μέγεθος του θυρεοειδή αδένα),

καρκίνος θυρεοειδούς

Ο βασικός έλεγχος περιλαμβάνει την μέτρηση των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα (FΤ4, ΤSH) και το υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς.

Οστεοπόρωση

Η οστεοπόρωση είναι νόσημα των οστών που χαρακτηρίζεται από προοδευτική “αποδυνάμωση” του οστού με αποτέλεσμα να αυξάνεται ο κίνδυνος των καταγμάτων και να επηρεάζεται η ποιότητα ζωής του ασθενούς. Η απώλεια της οστικής μάζας είναι σταδιακή και συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα ή άλλα προειδοποιητικά σημεία.

Στις γυναίκες, ο κίνδυνος για απώλεια οστικής μάζας αυξάνεται εάν:

υπάρχει οικογενειακό ιστορικό οστεοπενίας ή οστεοπόρωσης

είστε αδύνατη ή έχετε λεπτό σκελετό

παίρνετε στεροειδή φάρμακα (π.χ. κορτιζόνη)

η διατροφή ας είναι πτωχή σε ασβέστιο και βιταμίνη D

ασκείστε λίγο ή καθόλου

καπνίζετε

καταναλώνετε πολύ αλκοόλ

υπάρχουν ορμονικές διαταραχές (υπερθυρεοειδισμός υπερπαραθυρειδισμός, σακχαρώδης διαβήτης κ.α)

παχυσαρκία

Τι είναι η παχυσαρκία;

Ο επιστημονικός ορισμός της παχυσαρκίας βασίζεται στη μέτρηση του δείκτη μάζας-σώματος (ΒΜΙ). Για να υπολογίσουμε το δείκτη μάζας-σώματος διαιρούμε το βάρος του ατόμου σε κιλά, με το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα [ΒΜΙ=Βάρος/(Ύψος)2].

Όταν αυτός ο δείκτης ξεπερνά τα 30, ο ασθενής ονομάζεται παχύσαρκος. Όταν ο δείκτης αυτός ξεπερνά τα 35, η πάθηση ονομάζεται σοβαρή παχυσαρκία, ενώ αν ξεπερνά τα 40, η ασθένεια ονομάζεται νοσογόνος, γιατί αποτελεί αιτία σημαντικής νοσηρότητας. Η παχυσαρκία τείνει να αφορά όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, έχοντας παράλληλα μεσο- και μακροπρόθεσμες συνέπειες για την υγεία.

Στο ιατρείο μας ακολουθείται σε κάθε ασθενή μας ατομική προσέγγιση, όσον αφορά τη διερεύνηση των αιτίων, των συνεπειών και τη θεραπεία της παχυσαρκίας.

Μέσα από το διάλογο, τη λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση καθώς και μετά από ειδικές ορμονολογικές εξετάσεις αναγνωρίζεται σε κάθε περίπτωση το αίτιο της πρόσληψης βάρους. Οι εξετάσεις περιλαμβάνουν, τουλάχιστον, τη διερεύνηση της λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα, των επινεφριδίων και του μεταβολισμού της γλυκόζης.

Παθήσεις Επινεφριδίων

Τα επινεφρίδια είναι από τους σημαντικότερους αδένες του ενδοκρινικού συστήματος. Αυτό οφείλεται όχι μόνο στον άμεσο ρόλο που έχουν οι επινεφριδιακές ορμόνες για την λειτουργία του οργανισμού, αλλά και για τις έμμεσες δράσεις τους που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση τους με τα άλλα ορμονικά συστήματα.στον φυσιολογικό ενήλικα καθένα από τα δυο επινεφρίδια ζυγίζει περίπου 4 γρ. Διαθέτουν αυξημένη αγγείωση και ο κύριος ρόλος τους είναι η παραγωγή κορτικοστεροειδών από το φλοιό, αλδοστερόνης και ανδρογόνων καθώς και η σύνθεση και έκκριση κατεχολαμινών από τον μυελό.

Στα επινεφρίδια μπορεί να εμφανισθούν λειτουργικά αδενώματα που εκκρίνουν κορτιζόλη (σύνδρομο Cushing), αλδοστερόνη (υπεραλδοστερονισμός) ανδρογόνα(αρρενοποιητικοί όγκοι) ή κατεχολαμίνες (φαιοχρωμοκύτωμα ). Πρόκειται για σχετικά σπάνιους όγκους, στην πλειοψηφία τος καλοήθεις που σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για διαταραχές όπως η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπερλιπιδαιμία, η υπέρταση και η αθηροσκλήρυνση στεφανιαίων, εγκεφαλικών και περιφερικών αγγείων.

Ορμόνες

Η οιστραδιόλη είναι η πιο σημαντική φυλετική ορμόνη που έχουν οι γυναίκες. Παράγεται από τις ωοθήκες, αλλά τον έλεγχο της παραγωγής της έχει η υπόφυση, ο κεντρικός αδένας στον εγκέφαλο, μέσω της παραγωγής γοναδοτροπινών.Είναι το κυρίαρχο οιστρογόνο κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής ηλικίας στη γυναίκα.

Η φυσιολογική αύξηση της οιστραδιόλης στη διάρκεια του έμμηνου κύκλου προκαλεί την ωρίμανση και απελευθέρωση ενός ωαρίου, όπως επίσης και την πάχυνση του ενδομητρίου, έτσι ώστε το ωάριο να εμφυτευθεί αν γονιμοποιηθεί. Η οιστραδιόλη δεν έχει μόνο μια σημαντική επίδραση στην αναπαραγωγική και σεξουαλική λειτουργία αλλά έχει επίσης επίδραση και σε άλλα όργανα όπως είναι τα οστά. Οι φυλετικές ορμόνες είναι παρούσες κατά τη γέννηση, την ανάπτυξη, την εφηβεία και την εγκυμοσύνη και αρχίζουν να μειώνονται όσο πλησιάζει η εμμηνόπαυση. Οι ορμόνες μπορεί να διαταραχθούν όχι μόνο από κάποια νόσο ή οργανική διαταραχή (όπως για παράδειγμα το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών) αλλά και από αυστηρή δίαιτα, απότομη απώλεια βάρους ή πρόσληψη βάρους, έντονη άσκηση, στρες ή κατάθλιψη.

η διαταραχή των επίπεδων της μπορεί να δημιουργήσει τις ακόλουθες φυσιολογικές ή παθολογικές καταστάσεις:

Διαταραχές της περιόδου (εμμήνου ρύσεως, Ε.Ρ.)

Προεμμηνόπαυση, Εμμηνόπαυση

Τριχόπτωση

Υπερτρίχωση

Ακμή

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών

Γαλακτόρροια